zondag 22 april 2018 om 10.00 uur

Orgelspel + welkom door de ouderling van dienst
Aanvangslied (staande): “Loof God, loof Hem overal”, lied 150
Bemoediging en groet, met als antwoord (staande)…
… “Rond het licht dat leven doet groeten wij elkaar met vrede”, lied 287, vers 1 en 5. Hierna gaan we zitten
Gezongen Kyriegebed: “Wij bidden om vrede”, tekst Jan van Opbergen, melodie: lied 503. 
1. Wij bidden om vrede, ver weg en dichtbij.

Dat leed zij geleden, zoveel barbarij.
Dat landen en volken in vrede bestaan,
dat allen die vluchtten naar huis kunnen gaan.
 
2.Wij bidden met schaamte vanwege geweld
door discriminatie – de vreemden gekweld.
Dat wij ons verzetten, alert en getrouw.
Dat niemand miskend wordt; geen mens in de kou.
 
3.Wij bidden om vrede, menswaardig bestaan –
het onrecht bestreden, de vrede gedaan.
Dat wij niet ontvluchten die kans om te zijn
de stem van wie zuchten in armoe en pijn.
 
4.Wij bidden om eenheid, om zorg voor elkaar,
voor al wie gebrek heeft of leeft met gevaar.
Dat wij niet verleren het levensgebaar
van breken en delen; Gods toekomst is daar.
 
Woord ten leven: “Diep van binnen ben je krachtig” (uit “Het begon met licht”, Gerrie Huiberts)
 
Diep van binnen ben je krachtig,
diep van binnen woont je God.
Die zal altijd blijven dromen
en die droom gaat nooit kapot:
 
Blinden zien en doven horen
en wie in een rolstoel zat
danst de sterren van de hemel
en de benen uit zijn gat.
Door het droge dorre land
gaan ineens rivieren stromen.
Aan dat klaterende water
groeien dan de mooiste bomen.
 
Heb je alles goed gezien?
Ga er dan maar mee beginnen. 
Geef die droom dan nooit meer op
en bewaar hem diep van binnen.
Want diep van binnen ben je krachtig,
diep van binnen woont je God.
Die zal altijd blijven dromen
en die droom gaat nooit kapot.
 
Loflied: “Gij hebt o Vader van het leven” (lied 823, vers 1, 2 en 4)  

Lezing: Jesaja 2: 1 – 5
Lezing: Lucas 21: 20 – 33, gecombineerd met lied 462 “Zal er ooit een stad van vrede”:
Lezen Lucas 21: 20 en 24 – 26
Zingen: Lied 462, vers 1 en 2
Lezen Lucas 21: 27 - 28,
Zingen lied 462, vers 3 en 4
Lezen Lucas 21: 29 – 33
Zingen lied 462, vers 5 en 6.
Preek
Orgelspel en lied 500: “Uit Uw verborgenheid”, in wisselzang: 1 en 2 allen, 3 mannen, 4 vrouwen, 5 allen 

Dankgebed en voorbeden, met stil gebed en het Onze Vader
Collecte
Geloofsbelijdenis: ”Ik zal niet geloven in het recht van de sterkste” (Dorothé Sölle) 
Ik zal niet geloven in het recht van de sterkste,
in de taal van de wapens, in de macht van de machtigen.
Maar ik wil geloven in het recht van de mensen,
in de open hand, in de geweldloosheid.
 
Ik zal niet geloven in ras of rijkdom,
in voorrechten van de gevestigde orde.
Maar ik wil geloven dat alle mensen van waarde zijn
en dat de orde van het onrecht wanorde is.
 
Ik zal niet geloven dat ik verdrukking kan bestrijden,
terwijl ik onrecht dichtbij laat bestaan.
Maar ik wil geloven dat recht één is, hier en daar,
en dat ik niet vrij ben zolang nog mensen slaaf zijn.
 
Ik zal niet geloven dat liefde een illusie is
en dat woorden leugens zijn.
Maar ik wil geloven in de liefde die alles verdraagt,
in de weg van mens tot mens,
in betrouwbare woorden van toekomst.
 
Ik zal niet geloven dat oorlog onvermijdelijk is
en vrede onbereikbaar.
Maar ik wil geloven in de kleine daad, in de macht van de goedheid, in vrede op aarde.
 
Ik zal niet geloven dat alle moeite tevergeefs is
en dat de dood het einde zal zijn.
Met elkaar zeggen we:
Maar ik durf geloven in de nieuwe mens,
in Gods eigen droom:
een nieuwe hemel en een nieuwe aarde
waar gerechtigheid woont.
 

Zegen, beantwoord met het slotlied: 

(Slotlied - tekst Jan van Opbergen, mel. slot 9de van Beethoven): “Toekomst”
 
Wie moet zwijgen zal gaan spreken, boventoon zal ondergaan.
Armen zullen breeduit lachen, rijken leeg en schuldig staan.
Tronen, banken, macht en statie, grof geschut, dwingelandij,
winst uit nood, eer over lijken, al die dingen gaan voorbij.
 
Blinden zien en doven horen, stommen spreken, lammen gaan.
Mens voor mens komt God ons tegen
en je mag voorgoed bestaan.
Niemand ziet zijn levenseinde als bedreiging van het lot.
Ieder weet zich in dit leven onaantastbaar kind van God.
 
Wie zich met zijn eigen leven overgeeft aan deze droom,
die zal mensen tegen komen, last en lijden, tegenstroom.
Die zal leven, klein, verborgen, solidair en zonder grens,
die zal weerloos ooit nog worden:
mensenbroeder, Toekomstmens