|
zondag 20 november 2016
om 10.00
Gedachtenisdienst
Voorganger(s): Ds. M. Staudt
Tekst(en): Exodus 3: 1-15, en Lucas 20: 27-40
Ouderling(en): Mw. C. van der Peijl die ook lector is
Organist: Hr. A. Faase
Gedachtenisdienst voor de overledenen
zondag 20 november 2016
Protestantse gemeente ’s-Heer Hendrikskinderen
Engelen zingen,
Ik denk aan rare dingen.
Als tranen een brug konden bouwen,
Zou ik je terug halen.
Wees maar niet alleen,
want ik ben bij je.
Vergeet je nooit..
Orgelspel
Welkom en mededelingen
allen gaan staan
Wij zingen: Psalm 139: 1, 2
2 Gij zijt zo diep vertrouwd met mij:
wie weet mijn wegen zoals Gij?
Gij kent mijn leven woord voor woord,
Gij hebt mij voor ik spreek gehoord.
Ja overal, op al mijn wegen
en altijd weer komt Gij mij tegen.
Bemoediging en groet
V: Onze hulp …
V: De Heer is met u allen!
G: ZIJN VREDE IS MET U!
allen gaan zitten
Gebed om ontferming
Glorialied: Lied 513
2. God heeft het eerste woord. 3. God heeft het laatste woord.
Voor wij ter wereld kwamen, Wat Hij van oudsher zeide,
riep Hij ons reeds bij name, wordt aan het eind der tijden
zijn roep wordt nog gehoord. in heel zijn rijk gehoord.
4. God staat aan het begin
en Hij komt aan het einde.
Zijn woord is van het zijnde
oorsprong en doel en zin.
Met de kinderen – als zij naar de kindernevendienst gaan, zingen wij:
2. Wij geven Gods verhalen door 3. Straks zoeken wij elkaar weer op
en wie zich openstelt en elk heeft zijn verhaal.
ervaart misschien een beetje licht Het licht verbindt ons met elkaar:
door wat er wordt verteld. het is voor allemaal.
Gebed bij de opening van de Schrift
1e lezing: Exodus 3: 1-15
Wij zingen : Lied 527
2. Als een kind zijt Gij gekomen
als een schaduw die verblindt
onnaspeurbaar als de wind
die voorbijgaat in de bomen.
3. Als een vuur zijt Gij verschenen
als een ster gaat Gij ons voor
in den vreemde wijst uw spoor
in de dood zijt Gij verdwenen.
4. Als een bron zijt Gij begraven
als een mens in de woestijn.
Zal er ooit een ander zijn
ooit nog vrede hier op aarde?
5. Als een woord zijt Gij gegeven
als een nacht van hoop en vrees
als een pijn die ons geneest
als een nieuw begin van leven.
2e lezing: Lucas 20: 27-40
Wij zingen: Lied 539a
Overdenking
Orgelspel
De kinderen komen terug uit de kindernevendienst
֎
GEDACHTENIS
Gedenken is niet alleen weemoedig terugdenken. Het is: beseffen dat een ander mens ons leven hielp maken tot wat het is – en dat wijzelf deel waren van zijn of haar leven. Het is: een naam noemen die voorgoed bij ons leven hoort – en zo het leven vieren, ook onder tranen.
Een diep verdriet dat ons is aangedaan
kan soms, na bittere tranen, onverwacht
gelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan
op Paasmorgen, zéér vroeg nog op den dag.
Waar onderdijks een stukje moestuin lag
met boerse rijtjes primula verfraaid,
zag ik, zondags getooid, een kindje staan.
Het wees en wees en keek mij stralend aan.
De maartse regen had het ’s nachts gedaan:
daar stond zijn doopnaam, in sterkers gezaaid.
Ida Gerhardt
Wij zingen: Lied 807: 1, 2, 3, 4
2. De bomen hebben wortels
de bomen mogen stevig staan
maar mensen moeten verder gaan.
De bomen hebben wortels
maar mensen gaan voorbij.
3 De vossen hebben holen
de mensen weten heg noch steg
zijn altijd naar hun huis op weg.
De vossen hebben holen
maar wie is onze weg?
4 De mensen hebben zorgen
het brood is duur, het lichaam zwaar
en wij verslijten aan elkaar.
Wie kent de dag van morgen?
De dood komt lang verwacht.
Wij ontsteken een kaars voor hen die in het afgelopen jaar in onze gemeente overleden:
Johanna Cornelia Wiskerke-van Liere, overleden 30 december 2015
Adriana Davidse-Nieuwdorp, overleden 1 januari 2016
Dirkje Cornelia Lokerse-de Koeijer, overleden 6 januari 2016
Jannis Isaac Sonnevijlle, overleden 18 april 2016.
Jan Albert Hanenburg, overleden 20 maart 2016
Cornelia Rouw-Vriend, overleden 12 juli 2016
Mattheus Jan Wisse, overleden 28 september 2016
Pieter Lambrecht Cabboort, overleden 17 oktober 2016
Nadat een naam genoemd is, steekt een familielid, partner of andere nabestaande dan wel de ouderling de kaars aan.
Wij zingen: Lied 807: 5, 6
5 Een mens te zijn op aarde
is pijnlijk begenadigd zijn
en zoeken, nooit verzadigd zijn,
is rusten in de aarde
als alles is volbracht.
6 Hoe zullen wij volbrengen
wat door de eeuwen duren moet
een mens te zijn die sterven moet?
Wij branden van verlangen
tot alles is voltooid.
Wij ontsteken een kaars voor een of meer gestorvenen die wij willen gedenken.
Ieder krijgt de gelegenheid zelf een lichtje te ontsteken.
Wij ontsteken een kaars voor allen die te vroeg stierven in een ongastvrije, wrede wereld:
door oorlog of natuurgeweld, een ongeluk of verwaarlozing...
Al kennen wij hen niet bij name, wij willen hen gedenken.
Zij waren voor leven en liefde bestemd.
God vergeet hen niet.
De diaken steekt de kaars aan.
Wij zingen: Lied 834
2.
Schep, God, een nieuwe geest in mij, 3.Wees Gij de zon van mijn bestaan,
een geest van licht, zo klaar als Gij; dan kan ik veilig verder gaan,
dan doe ik vrolijk wat Gij vraagt tot ik U zie, o eeuwig Licht,
en ga de weg die U behaagt. van aangezicht tot aangezicht.
֎
Dankgebed en voorbeden, afgesloten met stil gebed en het gemeenschappelijk Onze Vader
Inzameling van de gaven
allen gaan staan voor het slotlied en de zegen
Slotlied: Lied 727: 1, 2, 3, 10
2. Gij waart hun rots, hun burg en al hun macht;
Gij, Heer, hun loods en licht in storm en nacht;
Gij hebt uw pelgrims veilig thuis gebracht.
Halleluja, halleluja!
3. Maak al uw strijders in dit aards gevecht
moedig als hen wier pleit reeds werd beslecht
tot aan de tijd die Gij hebt toegezegd.
Halleluja, halleluja!
10. Van alle einders, van de verste kust
zullen zij vinden vrede, feest en rust
U lovend, Vader, Zoon, Heilige Geest!
Halleluja, halleluja!
Zegen
beantwoord met drievoudig Amen
|
